Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Η ΑΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΚΙΑΖΕΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΜΙΑ... (02/17/14)





Το πτώμα της πατρίδος, καταπώς αποφάνθηκαν οι ειδικοί βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη. Δεν επιδέχεται καν αναγνωρίσεως από τους αλλοτινούς οικείους. Το παραμόρφωσαν ιερόσυλα σκυλιά που πατούν την Γη των πατέρων μας. Η άσχημη οσμή του άρχισε να ενοχλεί όσους έως πρότινος, 'απλώς κοιτούσαν και προσπερνούσαν', φοβούμενοι το 'τσαλάκωμα', την κοινωνική κατακραυγή...

Στα πέτρινα χρόνια της τρισκατάρατης Μεταπολιτεύσεως, η συντριπτική πλειοψηφία των αγελαίων υπηκόων του νεοελληνικού προτεκτοράτου κοιμήθηκε τον 'ατάραχο'ύπνο του προβοκάτορα. Η Αγία Δημοκρατία απετέλεσε μια πρώτης τάξεως πρόφαση κοινωνικού ισοζυγίου, ούτως ώστε το αγελαίο πλήθος να περιστοιχιστεί και να υποταχθεί από/σε μύριες πλαστές ανάγκες, να επιδοθούν ανενόχλητοι ως σύνολο κάφρων στην κατανάλωση πλαστικού φαγητού. Η μακροημέρευση της Αγίας Δημοκρατίας συναρτήσει της οικειοθελούς παραίτησης μέσω της ψήφου, από κοινού έδωσαν στους παλιανθρώπους το άλλοθι της αδιαφορίας τους. Σήμερα, όλα προδίδουν ένα κοινωνικό τέλμα που επεκτείνεται, ως επί τω πλείστον, στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Η γενικευμένη μιζέρια και η εξατομικευμένη παραίτηση, σε συνδυασμό με τον άλογο φόβο τον οποίον εμφύσησαν τεχνηέντως στην μάζα οι πολιτικάντηδες και τα ενεργούμενά τους, όλα τους είναι απτά σημάδια μιας τεθλασμένης γραμμής που έχει τάση να γίνει ευθεία γραμμή, ωσάν την ισοηλεκτρική γραμμή που φανερώνει τον θάνατο του ασθενούς.



Ο κοινωνικός λήθαργος φαίνεται πως βρήκε εσαεί την ιδανική έκφρασή του στην Αγία Δημοκρατία, στην κατάσταση της διαρκούς ψευδαίσθησης, συμφώνως προς την οποία, ο υπήκοος ή ο αγελαίος ψηφοφόρος θεωρείται καταχρηστικά Πολίτης. Η Αγία Δημοκρατία είναι η άγνοια του Ηττημένου που εκλιπαρεί για αποφυγή του σοδομισμού τον υπερόπτη Νικητή. Η υπόκλιση στις αρχές της Αγίας Δημοκρατίας ισοδυναμεί με την κατάσταση του ετοιμοθάνατου που προσπαθεί να κρατηθεί με κάθε μέσο στη ζωή. Στην Αγία Δημοκρατία, λέγεται πως 'δεν υπάρχουν αδιέξοδα'. Τουναντίον, εξ ορισμού στην Δημοκρατία είναι ΟΛΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ!



Η καρποφόρα συνάντηση της επαναστατικής θεωρίας με την λυσσασμένη πρακτική δραστηριότητα μας κάνουν τον Ριζοσπαστικό Εθνικισμό, άλλως την εκπεφρασμένη νιτσεϊκή θέληση της δυνάμεως! Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός είναι η ενορχηστρωμένη επίθεση στο άθλιο υπάρχον, είναι το ταξείδι στις ολέθριες σφαίρες της Δημιουργίας, είναι η οργανωμένη παρέκκλιση από το συνηθισμένο. Η φουρτουνιασμένη θάλασσα που θα ξεβράσει το πτώμα της κοινωνικής ιλαροτραγωδίας, η φαρέτρα του Πολεμιστή, το μπαρουτοκαπνισμένο πρόσωπό του, όλα αυτά μας μεταφέρουν στην ιδανική πολεμική κατάσταση. Αυτά και πολλά άλλα πυρώνουν το στοιχειό του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός ριζώνει βαθιά στην άρνηση υποταγής στην αντικειμενικότητα των συνθηκών! Είναι η επιμονή μας να πολεμήσουμε με λύσσα όταν όλα και όλοι στέκουν εναντίων μας! Είναι το θράσος μας να πεθάνουμε γελώντας, αντί σερνάμενοι στις ουρές για λίγο βρώμικο ψωμί!



Μολονότι ρουκέτες αλά Καμπούλ εκτοξεύονται κατά στόχων ξένων και μη συμφερόντων, μολονότι πυρ ομαδόν εξαπολύουν 'γνωστοί-άγνωστοι'σε κεντρικές λεωφόρους, ενίοτε δολοφονώντας νέους ανθρώπους, μολονότι διακινούνται τεράστιες ποσότητες όπλων, εκρηκτικών, ναρκωτικών, μαύρου χρήματος στην πιάτσα, αφότου μεταγγιστούν από την περιφέρεια στο κέντρο και τούμπαλιν, η μορφή-συγκυβέρνηση των κυβερνώντων σφυρίζει αδιάφορα. Όλα αυτά συμβαίνουν σε συνδυασμό με την δυσβάσταχτη φορολογία, τις αισχρές τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης, δίχως τις στοιχειώδεις αντιστάσεις-αντιδράσεις από μέρους της ένοχης κοινωνίας που καθεύδει εν αδίκω. Μολονότι στις ελληνικές φυλακές, εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν λόγω συνωστισμού που παρατηρείται στην αποβάθρα του εγκλήματος, όλα δείχνουν πως τα αποθέματα υπομονής από μέρους των κρατουμένων εξαντλούνται, παρά ταύτα η 'ελληνική δικαιοσύνη'τυρβάζει εν πλώ, σε ξένα όμως από αντιληπτικής απόψεως χωρικά ύδατα.

Μολονότι οι προκηρύξεις των οργανώσεων φαντασμάτων διαδέχονται η μια την άλλη, μολονότι η αξιοπιστία των ενημερωτικών μέσων έχει χαθεί ανεπιστρεπτί, μολονότι τα πολιτικά δρώμενα προδίδουν μια αναπάντεχη-δυσάρεστη έκπληξη για τους χαρωπούς υπηκόους του εκτρώματος που ονομάζεται 'ελληνικό κράτος', η συγκυβέρνηση δεν δείχνει να πτοείται στο ελάχιστο. Μερικές χιλιάδες απολύσεις ή παραμονή σε διαθεσιμότητα, λίγα ραδιοκύματα εκφοβισμού στα δελτία των ειδήσεων και όλα επιστρέφουν στην κανονικότητα του δόγματος 'νόμος, τάξις και ασφάλεια'.

Η ελευθερία όμως δεν είναι προνόμιο των ολίγων 'χαρισματικών'. Ο λυσσώδης αγέρας της άλωσε οιαδήποτε φενάκη περί της ανάγκης μιας νέας δικτατορίας, ώστε να επανέλθουν τα πράγματα στην φυσική τους τάξη. Το παλλαϊκό αίτημα για την απελευθέρωση της κοινωνίας δεν εμπερικλείεται σε νεοφιλελεύθερες, οπορτουνιστικές, δημοκρατικές συνταγές. Η άναρχη κατανομή της ελευθερίας οδήγησε στην μη ανοχή οιασδήποτε ανελεύθερης πολιτικής. Το ποτάμι της οργής δεν γυρίζει πίσω. Η Αγία Δημοκρατία γνωρίζει πως οι υπήκοοι είναι πραγματικά έωλοι μπροστά στον κίνδυνο να σταθούν αυτεξούσιοι. Η Αγία Δημοκρατία αφενός σκηνοθετεί το πλαίσιο της γενικότερης ατολμίας των υπηκόων να την ανατρέψουν, αφετέρου δε της δίδεται η ευκαιρία να παρουσιάσει το κοινωνικό είδωλό της ενδυναμωμένο.



Στο γενικότερο κλίμα αποσταθεροποίησης από τις δόλια εγκατεστημένες αυταπάτες, οι υπήκοοι της σωφρονιστικής αποικίας του Ελλαδιστάν αδημονούν για μια απάντηση σχετικά με το 'προς τα που οδηγούνται'. Η Αγία Δημοκρατία γνωρίζει 'πόθεν η ίδια οδηγείται'. Οι αδαείς υπήκοοι αγνοούν 'πόθεν εκείνοι οδηγούνται και το χειρότερο από ποίους'.



Για τους Ριζοσπάστες Εθνικιστές η ριζική θεσμική αμφισβήτηση του κύρους και της νομιμότητας της Αγίας Δημοκρατίας ισοδυναμεί με την έμπρακτη πολεμική σε βάρος της. Από την στιγμή που δεν τέθηκε προ κρίσης αλλά και μεσούσης της κρίσης το καίριο πολιτειακό ερώτημα (ως όφειλαν αμφότεροι οι υπήκοοι και οι κρατούντες) δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε πως η Αγία Δημοκρατία έκαμε για ακόμα μια φορά το θαύμα της. Εξ ου το βάπτισμα που εδόθη στην κρίση-οικονομική-καταπώς αυτό συμφέρει και επισκιάζει την αξιακή κρίση, η οποία είναι και η κυρίαρχη.

Όταν όλα έδειχναν πως η θεμελιακή αυταξία του πολιτικού ειδώλου της δέχεται συντριπτικά πλήγματα, αυτομάτως αμφισβήτησε τον εαυτό της, συμπαρέσυρε στο επικοινωνιακό τερτίπι της τους ρηχούς αμφισβητίες της, τους έδωκε φρούδες ελπίδες περί της μετάλλαξης της, ενώ η ίδια εδραιωνόταν με διαφορετικό αδίστακτο προσωπείο. Οιοσδήποτε δεν αντικρίζει το προφανές είναι βλάξ, τυφλός ή καιροσκόπος. Καλούμαστε να ζήσουμε ορθολογικά, εν μέσω μιας οργουελικού τύπου τυραννίας. Ουδείς αμφισβητεί την Αγία Δημοκρατία στην ρίζα της. Οι δήμιοι απορούν με την γαϊδουρινή υπομονή των υπηκόων, οι υπήκοοι με τη σειρά τους εκλιπαρούν για λίγη ευαισθησία! Ο πρώιμος θυμός μετετράπη σε αγελαία αντίδραση, κατόπιν σε σιωπή του ανώνυμου πλήθους των χειροκροτητών. Οι υστερικές φωνές που καλούσαν σε εξέγερση τον ελληνικό λαό αποσοβήθηκαν, τα προβλήματα φυσικά δεν λύθηκαν, τουναντίον επιδεινώθηκαν! Τις πταίει, αν όχι αυτή καθαυτή η Αγία Δημοκρατία, η οποία εξαχρείωσε τους αγελαίους υπηκόους της, μετατρέποντάς τους σε όντα της εποχής οπόταν ο προάνθρωπος κινούταν στα τέσσερα;



Το άταφο πτώμα χρειάζεται τον φιλότιμο νεκροθάφτη του. Η μαύρη ελπίδα των ευσυγκίνητων, των ρομαντικών, ώστε να προχωρήσουν στην ταφή απέβη μάταιη. Η Αγία Δημοκρατία οδηγεί εκ νέου τους υπηκόους της στην παραφροσύνη της κάλπης, αφού πρότινος η αγελαία αποχή από μέρους του εκλογικού σώματος γιγαντώθηκε και το αίτημα περί της μαχητικής ανατροπής της υποσκελίστηκε από μείζον σε ολέθριο ή ανέξοδο. Η Αγία Δημοκρατία είναι καταδικασμένη να ζήσει μέσα από την τανάπαλιν θεαματική ψευδοάρνησή της από τις κομματικές συμπεθέρες και τους ασυνείδητους ψηφοφόρους, καταδικασμένη δε να ανασυντεθεί εκ της κόνεως της, αν δεν πεθάνουμε πρώτοι εμείς οι οποίοι την πολεμούμε ολοκληρωτικά! Χωρίς θυσίες, δεν υφίσταται Επαναστατικός Εθνικιστικός Αγώνας! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε