'ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ', ΜΕΡΟΣ 5ο ( 02/19/14)

Το ιδεολογικό οπλοστάσιο της οργάνωσής μας διαθέτει όλα τα απαιτούμενα μέσα που απαιτούνται στην πολεμική κριτική κατά της αντιστροφής της πραγματικότητας απ'τους εξουσιαστές. Οι αδαείς πιστεύουν πως φανερώνουμε την τακτική μας στον εχθρό. Ας μην διερωτώνται άλλο λοιπόν, τους το λέμε ξεκάθαρα. Το οπλοστάσιο της κριτικής μας είναι ανεξάντλητο. Βλέπετε μονάχα όσα εμείς θέλουμε να βλέπετε.

Η παραπληροφόρηση κι η διαστρέβλωση αποτελούν δύο από τα κύρια όπλα της προπαγανδιστικής μηχανής για την παραπλάνηση του εχθρού. Ο τέλειος ινστρούχτορας μιας οργάνωσης πρέπει να είναι ένα μη υπαρκτό ή ακόμα καλύτερα νεκρό στην πραγματικότητα άτομο, το οποίο από άγνοια ή αφέλεια η κοινή γνώμη θα θεωρεί πως είναι ζωντανός/η. Είναι δεδομένο πως μέσω της τεχνολογίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών, μπορούμε να κατασκευάσουμε την φιγούρα ενός ατόμου που δεν βρίσκεται πια εν ζωή, ακόμα και την φωνή του. Το οποιοδήποτε μήνυμα του μπορεί να μεταφερθεί ηχογραφημένο (σαν να επρόκειτο για ζωντανό-υπαρκτό πρόσωπο), ακόμα και με real-time κίνηση (animation) στο διαδίκτυο. Απ'την στιγμή που ένα τέτοιο πρόσωπο δεν κινδυνεύει σε καμία των περιπτώσεων να σκοτωθεί ή να συλληφθεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως το 'τέλειο ξόανο'για τις ανάγκες της προπαγανδιστικής μηχανής μας.

Μια ριζοσπαστική οργάνωση συγκεντρώνει και επιμελείται όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για τις ειδικές ασχολίες, τα τρωτά σημεία των επιλεγμένων στόχων της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού η σκοπούμενη εξάπλωση της 'νόσου των τρελών αγελάδων'. Πρόκειται για μια ασθένεια που οφείλεται στο μολυσμένο βόειο κρέας. Θα αποτελούσε ένα ιδανικό όπλο στα χέρια των Ινδουιστών τρομοκρατών (που δεν τρώνε βόειο κρέας), ώστε να το χρησιμοποιήσουν καταλλήλως εναντίον των μη Ινδουιστών (που τρώνε βόειο κρέας ). Αμφότεροι τα εξτρεμιστικά μουσουλμανικά στοιχεία και οι Εβραίοι τρομοκράτες μπορούν να στοχοποιήσουν όσους καταναλώνουν χοιρινό κρέας, όπως το ίδιο μπορεί να συμβεί με τους χορτοφάγους ακτιβιστές ή τους υπέρμαχους των δικαιωμάτων των ζώων (π.χ το Animal Liberation Front, οι sΧe) εναντίων όσων καταναλώνουν κρέας. Οι φανατικοί χριστιανοί θα μπορούσαν να προωθήσουν παντοιοτρόπως την εξάπλωση διάφορων θανατηφόρων αφροδίσιων λοιμώξεων, όπως είναι το 'Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας' (AIDS) σε χώρες όπου διακυβεύονται ποικιλότροπα συμφέροντα συναρτήσει της πληθυσμιακής μείωσης σε αυτές, ώστε να εξαλειφθούν άμεσα και βασανιστικά οι άνθρωποι που επιδίδονται σε ανήθικες σεξουαλικές δραστηριότητες (επιλεγμένος τουρισμός σε χώρες όπως η Ταΐλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Κούβα και η Βραζιλία). Αν οι λοιμώξεις αυτές ήταν ενδημικές, οι γυναίκες που παντρεύονται όντας παρθένες θα ήταν παρά ταύτα ασφαλείς, αν και εφόσον παραμένουν πιστές στους συζύγους τους. Ακόμα και η έκδοση του πλαστού Ριζοσπάστη από τον τρόμο και φόβο των κομμουνιστών και υπουργό Ασφαλείας του μεταξικού καθεστώτος Κωνσταντίνο Μανιαδάκη εντάσσεται στο ως άνω εννοιολογικό προβοκατόρικο πλαίσιο.

Σύμφωνα με την Robin Morgan, φεμινίστρια, ακτιβίστρια, συγγραφέας του 'The Demon Lover: On the Sexuality of Terrorism', η οποία καταπιάνεται με την γυναικεία υπόσταση, η τρομοκρατία λογίζεται ως ένα ζήτημα 'ερωτισμού της βίας', έκφραση του σεξουαλικού ιδιώματος-χαρίσματος του υποκειμένου ώστε να εκτονώνει με κάθε τρόπο τα βίαια ένστικτά του. Η Morgan δικαιώνεται μέσα από τα λόγια του Μαρκήσιου ντε Σάντ. 'Το ερωτικό πάθος είναι για τα άλλα πάθη ό,τι το νευρικό σύστημα για τη ζωή. Τα υποστηρίζει και τα δυναμώνει όλα. Φιλοδοξία, βαναυσότητα, φιλαργυρία, εκδίκηση, όλα πηγάζουν από το ερωτικό πάθος'. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι τρομοκρατικές πράξεις διαπράττονται από άνδρες, ωστόσο η Morgan τις τοποθετεί σε ένα πλαίσιο 'φυσιολογικό', ώστε να θεωρούνται απλές εκδηλώσεις 'ανδρισμού' (υπό το πρίσμα της φεμινιστικής οπτικής). Στο βιβλίο της επικεντρώνεται στις γυναίκες που εμπλέκονται στην τρομοκρατία, ενώ δεν παραλείπει να παρουσιάσει για πρώτη φορά Παλαιστίνιες να μιλούν για τον αγώνα τους, μέσα από έκτακτες συνεντεύξεις που διεξήχθησαν από την ίδια την Morgan σε στρατόπεδα προσφύγων. Στο τελευταίο κεφάλαιο του προαναφερθέντος βιβλίου της συμπυκνώνει το όραμά της για έναν κόσμο όπου η πατριαρχία εκπεφρασμένη ως 'δίψα για θάνατο'σβήνει, εν αντιθέσει με την 'νέα πολιτική του Έρωτα'που ανατέλλει εξαιτίας των καπιταλιστικών ελευθεριών. Ο τρομοκράτης, σύμφωνα με την Morgan, αποτελεί την απόλυτη φαντασίωση, το απόλυτο σεξουαλικό είδωλο στο πλαίσιο του πατριαρχικού συστήματος. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, οι ριπές του αυτόματου όπλου που έχει στα χέρια ο τρομοκράτης ισοδυναμούν με σεξουαλική έκσταση ανάλογη της κορύφωσης της φαντασίωσης κατά την τέλεση της ερωτικής πράξης που απολήγει σε εκσπερμάτιση για τον άνδρα και οργασμό για την γυναίκα αντίστοιχα. Η εγκεφαλική λειτουργία εκείνη την ακρογωνιαία στιγμή περιγράφεται ως μια  πανδαισία χρωμάτων. Η αριστερίστικη τρομοκρατική οργάνωση 'The Weather Underground'που έδρασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφορμή για την σύστασή της οποίας στάθηκε ο πόλεμος που εξαπέλυσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά του Βιετνάμ, χρησιμοποιούσε το σύνθημα 'wargasm', λεκτικό κράμα των λέξεων war (=πόλεμος) και orgasm (=οργασμός). Ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό βιβλίο είναι το 'Πυροβολήστε πρώτα τις γυναίκες'της Eileen MacDonald. Ο τίτλος του είναι η ανεπίσημη προτροπή της γερμανικής αστυνομίας στους άντρες της στην περίπτωση που έρθουν αντιμέτωποι με οιαδήποτε ομάδα τρομοκρατών και αυτό διότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι σκληρότερες, αφοσιωμένες, ταχύτερες και πιο αδίστακτες από τους άντρες συντρόφους τους.

Σε πολλές περιπτώσεις στην σύγχρονη πολιτική ιστορία και παλαιότερα έχουμε δει γυναίκες σε θέσεις πρώτης γραμμής σε ένοπλες οργανώσεις. Οι γυναίκες της ΕΤΑ (χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντάρτισσα Ines del Rio η οποία εξέτισε ποινή 30ετούς φυλάκισης για βομβιστικές επιθέσεις  στην δεκαετία 1980), οι γυναίκες του IRA εμφανίζονται κιόλας σε στρατιωτικές παρελάσεις του, οι Παλαιστίνιες της Ιντιφάντα, οι γυναίκες των Ερυθρών Ταξιαρχιών, οι γυναίκες των Επαναστατικών Πυρήνων της Δυτικής Γερμανίας, οι γυναίκες της Rote Zora που ήταν μια αμιγώς ένοπλη γυναικεία οργάνωση που προέκυψε από τους Επαναστατικούς Πυρήνες αλλά συγκροτήθηκε αυτόνομα, οι γυναίκες της Μπάαντερ-Μάινχοφ (οι αντάρτισσες Γκούντρουν Έσλιν και Ούλρικε Μάινχοφ) στην Ανατολική Γερμανία, η Πατρίσια Χιρστ η οποία τελικώς έλαβε αμνηστία από τις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν μέλος του αντεξουσιαστικού 'Συμβιωτικού Απελευθερωτικού Στρατού' (SLA). O γρίφος της μυστικής δράσης της  γερμανικής οργάνωσης 'Εθνικοσοσιαλιστικό Underground' (NSU) λύθηκε με πρωταγωνίστρια της δεκαετούς και πλέον δράσης της οργάνωσης, την αμετανόητη Beate Zschaepe. Τα παραδείγματα πάρα πολλά, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός του παρόντος. Η Leila Khaled μέλος του 'Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης' (PFLP), είχε καταδικαστεί για αεροπειρατεία και για άλλες 4 τουλάχιστον απόπειρες. Η Khaled είναι μέλος του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου (PNC), άλλως του νομοθετικού σώματος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).

Τα οργανωμένα κράτη μπορούν, όπως έχουμε ξαναπεί, να καθοδηγούν ένοπλες ομάδες μισθοφόρων επαγγελματιών που εκτελούν μεταξύ άλλων, διάφορες τρομοκρατικές πράξεις για λογαριασμό τους. Η τρομοκρατία είναι μια άλλου είδους αντικατασκοπεία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των κρατών. Το αντάρτικο που διεξάγεται μυστικά από το καθεστώς μιας χώρας εναντίον μιας άλλης εκφράζεται μέσα από την τρομοκρατική δράση κάποιας ομάδας (οι κουρδικής καταγωγής συλληφθέντες της ακροαριστερής οργάνωσης DHKP-C έδρασαν εναντίον του τουρκικού κράτους, οι εισαγόμενοι αντιφρονούντες εναντίων του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, οι ημέτεροι κλέφτες της Μεταπολίτευσης έδρασαν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των Εβραίων). Πρέπει να αποσαφηνιστεί πως η συμμορία των πολιτικών που καταδυναστεύουν τον ελληνικό λαό δεν είναι τίποτα άλλο από μια μισθωμένη συμμορία που δεν διαφέρει στο ελάχιστο από μια συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου.

Το αντάρτικο που περιγράφουμε αποτελεί έναν πόλεμο δι'αντιπροσώπου. Με αυτό τον τρόπο ένα κράτος συγκεντρώνει πληροφορίες, δίχως να δαπανήσει τα υπέρογκα πόσα που απαιτούνται για την διεξαγωγή ενός πολέμου ευρείας κλίμακας. Η τρομοκρατία αποτελεί ένα κοινό μυστικό μεταξύ των κρατών όλου του κόσμου. Δεν είναι υπερβολή, αλλά ούτε και δικαιολογία να πούμε πως το κράτος γεννάει την τρομοκρατία. Με ελάχιστες εξαιρέσεις ΔΕΝ αποτελεί ανεξέλεγκτο μηχανισμό ως προς αυτό. Η τρομοκρατία αυτή καθαυτή δεν αποτελεί τίποτα άλλο από έναν ωμό πολιτικό εκβιασμό. Το εκάστοτε κράτος πετυχαίνει την πολύμορφη εξυπηρέτηση των σχεδίων του, χρηματοδοτώντας μια ένοπλη ομάδα, παρέχοντάς της τις αναγκαίες πληροφορίες για τους προεπιλεγμένους στόχους της, τα αναγκαία χρήματα και εφόδια σε υλικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, δικαιολογώντας τον οπλισμό της ακόμα και μέσα από σικέ κλοπές σε στρατόπεδα και αστυνομικά τμήματα, όπως συνέβη στην Κω το 2002, στην Ελευθερούπολη το 1977), στο Σικούριο το 1989 μέχρι και τις προσυμφωνημένες ληστείες τραπεζών. Θα επανέλθουμε με αναλυτικά στοιχεία πάνω στην κρατική λειτουργία και τις υπηρεσίες του. Πρέπει να κατανοήσετε πως η εύρυθμη λειτουργία του κράτους ως εγκληματικού μηχανισμού που περιφράζει τους υπηκόους του στα τεχνητά σύνορα μιας κατακτημένης πατρίδας είναι ταυτόσημη του ευνουχισμού οιουδήποτε αισθήματος πρωτοβουλίας από μέρους των υπηκόων του. Για να υπάρξει κράτος, πρέπει να υπάρχουν υπήκοοι, όχι όμως Πολίτες.

Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που προδίδουν δάκτυλο του καθεστώτος της Λιβύης στην περίπτωση της δράσης της ακροαριστερής οργάνωσης 'Ιαπωνικός Κόκκινος Στρατός' (JRA) την δεκαετία του 1980. Οι Λίβυοι κρατούντες εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την διπλωματική ασυλία, μπορούσαν να μεταφέρουν οποιαδήποτε τσάντα-βόμβα στο μέγεθος ενός ταχυδρομικού φακέλου, καθότι δεν υπόκειται σε οιοδήποτε αστυνομικό έλεγχο, βάσει των υπογεγραμμένων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών ή ακόμα και οπλισμό μέσω ενός φορτηγού πλοίου που απλώς θα είχε την ένδειξη πως μεταφέρει παλιοσίδερα. Η ιδρυθείσα το 1971 στον Λίβανο οργάνωση JRA ή 'Διεθνής Αντι-ιμπεριαλιστική Ταξιαρχία', είχε την δυνατότητα να εφοδιάζεται με τα απαραίτητα, δίχως να κινούνται υποψίες. Σε πολλές υποθέσεις παγκοσμίου ενδιαφέροντος κυριαρχεί η συνωμοσιολογία. Στις 2 Αυγούστου του 1990 το Ιράκ εισέβαλε και κατέλαβε το Κουβέιτ. Ο 'Πόλεμος του Κόλπου'του 1991, όπως ονομάστηκε από την 'πολιτισμένη', ωστόσο χρεοκοπημένη Δύση, άνοιξε την όρεξη πολλών ως προς την αξιοποίηση των τρομοκρατικών ομάδων σε όλο τον πλανήτη. Έκτοτε, η τρομοκρατία γνώρισε άνθιση. Αν το ιρακινό καθεστώς είχε αξιοποιήσει κάποια τρομοκρατική ομάδα που θα προχωρούσε σε δολιοφθορές εντός του εδάφους του Κουβέιτ, θα είχε κατά πάσα πιθανότητα αποφύγει την επέμβαση της 'Καταιγίδας της Ερήμου'και όλα όσα ακολούθησαν.

Στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου, έχουν διατυπωθεί εικασίες πως το θεαματικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους  όπου στεγαζόταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ήταν υπό την αιγίδα του καθεστώτος του Ιράκ ή χρηματοδοτημένο από τις μυστικές υπηρεσίες της Σερβίας,  υπό μορφή εκδίκησης για την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου. Αν αναλογισθεί κανείς πως το κόστος του συγκεκριμένου τρομοκρατικού χτυπήματος ήταν της τάξης 500.000 δολάρια, τότε όλες οι υποθέσεις μπορούν να έχουν κάποια βάση.

Παλαιότερα, έχουμε αναφερθεί στην επιτυχία ενός εθνικοαπελευθερωτικού αντάρτικου σώματος, η οποία συναρτάται της αποδοχής και της υποστήριξης που απολαμβάνει από τον τοπικό πληθυσμό. Έχουμε αναφερθεί στην επιτυχία του αντάρτη να χάνεται στην λαοθάλασσα του πληθυσμού. Στην περίπτωση της τρομοκρατίας που περιγράφτηκε παραπάνω, η συνολική δράση των τρομοκρατών που χειραγωγούνται από την εκάστοτε εξουσία δεν εξαρτάται από την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού. Αυτού του είδους οι τρομοκράτες είναι απολύτως αδιάφοροι για την κοινή γνώμη και τον αντίκτυπο των ενεργειών τους. Είναι στυγνοί επαγγελματίες. Ως εκ τούτου, είναι αδέσμευτοι συνειδησιακά, ώστε να διαπράξουν οποιαδήποτε ενέργεια με κυνισμό και ωμότητα, καλύπτοντας την με ένα ρηχό και πρόχειρο ιδεολογικό περίβλημα. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!

ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

...συνεχίζεται