ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ (07/25/13)

“Στη θέα αυτού του κρανίου είδα να φωτίζεται σαν μια τεράστια πεδιάδα κάτω από ένα φλογισμένο ουρανό το πρόβλημα της φύσης του εγκληματία - ενός αταβιστικού όντος, που στο πρόσωπό του αναπαράγονται τα θηριώδη ένστικτα της πρωτόγονης ανθρωπότητας και των κατώτερων ζώων -, η αναισθησία στον πόνο, η ακατανίκητη έλξη για το κακό χάριν του κακού”. Τσέζαρε ή Καίσαρ Λομπρόζο (1835 – 1909, Ιταλός ψυχίατρος, από τους θεμελιωτές της επιστήμης της εγκληματολογίας)

Η αριστερά πουλάει. Η αριστερά πουλάει γιατί είναι συνυφασμένη με το εμπόριο, καθότι η ίδια αποτελεί προϊόν εβραϊκής εμπνεύσεως. Πάντοτε πούλαγε το αριστερό γιάπικο lifestyleστην Ελλάδα. Ως εξελίσσονται τα πράγματα στην πατρίδα μας, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε αν θα συνεχίσει να πουλάει και στο μέλλον ή θα εκλείψει από τους νόμους που διέπουν το εμπόριο που δεν συγχωρεί ολιγωρίες και παραλείψεις. Σήμερα, μεσούσης της κρίσης των χρηματικών και μη αξιών στην κοινωνική πυραμίδα, η αριστερά συνεχίζει να πουλάει αγόγγυστα το παραμύθι της και οι πολιτικώς μύωπες χάνοι της συνεχίζουν να το καταβροχθίζουν αμάσητο. Όπως κάνουν οι αίγες. Έτσι κι εκείνοι. Αρέσκονται να καταπίνουν την τροφή που τους δίνουν αμάσητη, προτιμούν να μην μιλάνε ορθά αλλά να αναπαράγουν κορεσμένα τσιτάτα, ωστόσο δεν παραλείπουν σε καμία των περιπτώσεων ν’ αφοδεύουν στους αυτοδιαχειριζόμενους ηλεκτρονικούς και στεγασμένους στάβλους των ολέθριων επιλογών τους.


Η αρρώστια του αριστερισμού μπορεί να ταλαιπώρησε και να λάβωσε το σώμα της πατρίδας μας για τέσσερις δεκαετίες, ωστόσο το φύσει υγειές σώμα της θα βρει την δύναμη ώστε να εγερθεί και πάλι ακμαίο. Το μονοπώλιο της ανάπηρης ιδεολογίας της φτάνει στο μακάβριο τέλος του, ωστόσο ο αφόρητος πόνος τείνει να μετατραπεί σε μόνιμη μετατραυματική εμπειρία για όλους όσοι υπέστησαν καρτερικά την ολοκληρωτική δικτατορία του ψέματός της.

Είναι η αίσθηση της μόνιμης απώλειας που μας έγινε συνήθεια. Τα ψέματα υπολείπονται προς τις καλπάζουσες αλήθειες του ιερού πολέμου. Οι αριστεροί ξόφλησαν ολοκληρωτικά και παίζουν τα τελευταία τους χαρτιά. Μέσα από τακτικές κινήσεις εξωθήσαμε την αριστερά επί του συνόλου της στην μόνιμη και αδιέξοδη επιλογή της ρώσικης ρουλέτας. Τους εξωθήσαμε να κρατούν το περίστροφο κολλημένο στον κρόταφό τους και να ψάχνουν την κατάλληλη ευκαιρία, ώστε να δώσουν μόνοι τους τη χαριστική βολή.


Οι φύσει αδύνατοι αναζητούν μόνοι τους πια την αυτοεξόντωση κι αυτό αποτελεί μια στρατηγική νίκη για μας. Αυτή τη φορά όχι με τη μορφή διαμαρτυρίας γι’ αυτούς, αλλά με την ωμή μορφή ενός δειλού και συνειδητού τέλους μπροστά στα χειρότερα που αισθάνονται πως έρχονται γι’ αυτούς. Είμαστε ευτυχείς διότι, πράγματι, “ακούνε την αγάπη”… Έτσι δεν μένει τίποτα άλλο από το να πεταχτούν βιαίως ως αντεθνικά απορρίμματα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Μια και καλή και για πάντα.

Τα θρασίμια της αριστεράς έχουν εφεύρει διάφορα επικοινωνιακά τρικ για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό. Άλλωστε ο δόλος και η εξαπάτηση αποτελούν ιστορικά προνόμιά της. Οι θλιβεροί αυτοί εξωμότες τολμούν να υπερηφανεύονται ότι εν Αθήναις στις 22/7/1943 πραγματοποιήθηκε η τεράστιαπορείατου ΕΑΜγια τηΜακεδονία. Αυτά τα προδοτικά σκύβαλα τολμούν να μιλούν για τη Μακεδονία, όταν ήσαν οι αισχρότεροι εθνικοί μειοδότες που πέρασαν ποτέ απ’ αυτή τη χώρα. Όταν οι ιδεολογικοί πατέρες τους ήσαν οι πρωτεργάτες του ξεπουλήματος της Μακεδονίας.


Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης στο βιβλίο του “Ο λαός ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά” αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: “Ο κομμουνισμός, είπεν ο Ιωάννης Μεταξάς «δεν είναι φυτόν αυτοπαραγόμενον εν Ελλάδι. Μας ήλθεν έξωθεν» (Λόγος, 6-9-1936). Και πράγματι, μισέλληνες εβραίοι της Θεσσαλονίκης, υπό τον Αβραάμ Μπεναρόγια ίδρυσαν το ΚΚΕ. Οι πρώτοι βουλευταί του ΚΚΕ ήσαν εβραίοι (Κοέν, Βεντούρα, Σουλάμ) και το πρώτο έντυπο του ελέγετο AVANTI και εγράφετο στην εβραϊκή γλώσσα”. Αυτά τα ολίγα για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να αναθεωρούν οι παλαιότεροι…

Σήμερα, η αριστερά επιχειρεί καλυπτόμενη πίσω από την μάσκα των πολιτικών ελευθεριών να γεφυρώσει το χάσμα. Η Νέα Δημοκρατία, το αισχρότερο κόμμα των Εβραίων, κάνει απέλπιδες προσπάθειες για την εγκαθίδρυση ενός νέου καθεστώτος, οι αγκάλες του οποίου θα χωρούν όλους πλην των εξωνημένων Ελλήνων. Θα χωρούν τους πολυπολιτισμικούς τραγέλαφους, τους αριστερούς και δεξιούς νεοταξίτες, τους σχιζοειδείς χρηματανθρώπους, τους αδίστακτους πλουτοκράτες, τους ασυνεπείς διεθνιστές και πόσους άλλους ακόμα.

Η αριστερά όντας στριμωγμένη στην γωνία και δεχόμενη απανωτά χτυπήματα κάθε είδους, όντας φοβισμένη, απογυμνωμένη και απομυθοποιημένη, προσπαθεί να επιστρέψει πάση θυσία στις συμμορίτικες ρίζες της. Αλλά κυρίως μέσα από την επίκληση ενός γενικόλογου και άνευ πολιτικού σημείου αναφοράς πατριωτισμού, ο οποίος ως γνωστόν αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο όλων των πολιτικών απατεώνων. Διότι αυτός ο πατριωτισμός επιβεβαιώνει κατά παράδοξο τρόπο ότι πρέπει “να φοβόμαστε όσους θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους ήσυχα και ειρηνικά, διότι είναι αδίστακτοι."

Οι περισσότεροι συμπατριώτες μας αντιμετωπίζουν με έκπληξη το γεγονός ότι οι θιασώτες του παιδομαζώματος, οι τραγουδοποιοί της εθνικής ντροπής, οι θεατρίνοι του κοινωνικού παραλόγου, όλοι αυτοί οι κόλακες της εξουσίας, επικαλούνται την εθνική συμφιλίωση και την εθνική ενότητα και κατηγορούν τους εθνικιστές ότι διασπείρουν το μίσος τους προς τους καταπιεσμένους και τους κατατρεγμένους. Οι αρνητές του έθνους από θέση τολμούν να επικαλούνται κάλπικα τις έννοιες αυτές για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού.

Τα έμμισθα απολειφάδια της αριστεράς, οι παρακμιακοί οπαδοί του Στάλιν, του Τρότσκι και του Τσαουσέσκου, τολμούν να αποκαλούν τους εθνικιστές “σκυλιά των αφεντικών”. Έχουν εφεύρει το σύνθημα “οι φασίστες θέλουν εμφύλιο των φτωχών, διότι είναι τα τσιράκια των αφεντικών”.



Οι απάτριδες κομμουνιστές αλήτες, οι γιαλαντζί σοσιαλιστές κλέφτες με τα κοστούμια και τις γραβάτες που εδραίωσαν την κλεπτοκρατία στην Ελλάδα, τολμούν να απευθύνουν μύδρους στους Έλληνες ότι είναι “φασίστες” επειδή αντιδρούν στο ξεπούλημα των μόχθων τους. Τέτοιο είναι το εβραϊκό θράσος των θεόπνευστων αριστερών προδοτών. Όπως οι Εβραίοι θέλουν να χαθούν μέσα στο ελληνικό έθνος, δίχως ποτέ να αποκηρύξουν ή να απολέσουν την ιουδαϊκή ταυτότητά τους, τοιουτοτρόπως οι αριστεροί υπηρέτες τους θέλουν να παρουσιάζονται ως σώφρονες, ως τέρατα λογικής, ως πατριώτες. Όντες ανθέλληνες από τη ρίζα τους, επικαλούνται την ελληνικότητα για να καλύψουν το ανθελληνικό μίσος τους. Έτσι, όσοι αγωνίζονται ανιδιοτελώς για αυτή την πατρίδα την οποία οι ίδιοι κατέστρεψαν, “σπιλώνονται” ως “ακραίοι”, παράφρονες, υπερβολικοί, μισάνθρωποι. Τελευταίο το όπλο τους και ανασυρθέν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας η αναμόχλευση των παλιών “ξεχασμένων” παθών και των τραγικών ανομημάτων όσον αφορά την περίοδο του λεγόμενου “εμφυλίου”.

Επικαλούνται εμφυλιοπολεμικά πάθη και λάθη, ανασύρουν μνήμες που ωστόσο παραμένουν νωπές για αρκετές πληγείσες οικογένειες παρά το πέρας του χρόνου. Αρέσκονται να σκαλίζουν πληγές που δεν επουλώνονται. Όμως, το σημαντικότερο όλων αυτών των ανδραγαθημάτων είναι το εξής. Ομιλούν περί εμφυλίου όλοι όσοι δεν αισθάνονται Έλληνες και ακόμα χειρότερα δεν είναι καν Έλληνες από φυλετικής απόψεως. Απευθύνουν δριμύ κατηγορώ προς όσους αισθάνονται υπερήφανοι που είναι Έλληνες ότι προκαλούν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.

Ο εμφύλιος προϋποθέτει δύο έμφυλα αντιμαχόμενα μέρη τα οποία εκφράζουν τον εθνικό ανταγωνισμό μέσα από την σύγκρουσή τους για επικράτηση στο πλαίσιο μιας φυλής. Στην ημετέρα περίπτωση, οι ανθέλληνες μάχονται τους Έλληνες. Πρόκειται για δύο ή παραπάνω διαφορετικές φυλές. Η διαμάχη υφίσταται μεταξύ Ελλήνων και ανθελλήνων. Οι Έλληνες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συντρίψουν τους ανθέλληνες. Οποιαδήποτε άλλο ιδεολόγημα ή θεώρηση αποβαίνει ζημιογόνο μονάχα για τους Έλληνες.Οι γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται, τουναντίον κόβονται.