Ένας πρωτοφανής και στοχευμένος
πόλεμος κατά της εθνικιστικής ιδέας μαίνεται τα τελευταία 24ωρα στην
πατρίδα μας. Ένα ύπουλο σχέδιο ποινικοποίησης των ιδεών μας απεργάζεται η
τυραννική συγκυβέρνηση από κοινού με τις υπόλοιπες σκοτεινές δυνάμεις
του παρακράτους που ανατράφηκε παράλληλα και με τις ευλογίες των
κυβερνήσεων που οδήγησαν τα πράγματα στο σημείο μηδέν. Το μείζον είναι
ότι βρισκόμαστε στο αιώνιο μηδέν. Εκεί απ’ όπου όλα ξεκινούν και γύρω
από αυτό περιστρέφονται ή διαδραματίζονται επ’ άπειρον.
Όσο κι αν προσπαθούν να ρίξουν παραπετάσματα καπνού, ώστε να καλύψουν τα ασυγχώρητα ανομήματα των ιδίων, εμείς θα διατηρούμε ακέραια τα αισθητήρια της ψυχής μας και θα διακρίνουμε το κρυστάλλινο από το κίβδηλο. Το αντεθνικό πολιτικό σύστημα που εξουσιάζει επί τόσες δεκαετίες την Ελλάδα, επιχειρεί να δαιμονοποιήσει την ριζοσπαστική εθνικιστική δράση, αλλά προπάντων την ριζοσπαστική εθνικιστική ρητορική, προχωρώντας σταδιακά τις δόλιες μεθοδεύσεις του. Επίκειται να ζήσουμε σκηνές απείρου κάλλους στην πολιτική σκηνή και άπαντες οφείλουμε να βρισκόμαστε σε αγωνιστική εγρήγορση.
Πολλάκις έχουμε τονίσει, ότι συστηματικά αλιεύουμε όλα όσα κρύβονται επιμελώς πίσω από τις γραμμές των κοινωνικών δρώμενων, όπως αυτά παρουσιάζονται στον τύπο και τα μέσα. Ο τρόπος με τον οποίον παρουσιάζουν το άσπρο-μαύρο και πιο συγκεκριμένα το κόμμα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ σαν τον μπαμπούλα των κατατρεγμένων είναι πέρα για πέρα έκτος κοινωνικής πραγματικότητας. Μολονότι, από θέση έχουμε τηρήσει αποστάσεις από το εν λόγω κόμμα, θα υπερασπιστούμε την αλήθεια και σ’ αυτήν την περίσταση, αλλά και σε κάθε άλλη. Όπου και όποτε αυτό χρειαστεί.
Εμφανίζονται διάφορα κατακάθια που παριστάνουν τους μετανοημένους “πρώην και νυν πιστούς” του εν λόγω κόμματος, έχοντες όλοι τους γυρισμένη την πλάτη στον τηλεοπτικό φακό και “αποκαλύπτουν” διάφορα περί την δράση και την λειτουργία του κόμματος αυτού. Ουδείς εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο ήλθαν σε επαφή ή συναλλαγή με τους καλοθελητές δημοσιογράφους, όπως επίσης ουδείς εξηγεί την ασυλία που απολαμβάνουν οι κατήγοροι αυτοί, καθότι αποδέχονται ότι συμμετείχαν και οι ίδιοι σε διάφορες έκνομες πράξεις. Συνεπώς, δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για το θέατρο που διαδραματίζεται ενώπιον μας. Λίγο παρακάτω, θα παρουσιάσουμε, ίσως πρώτη φορά για τα δεδομένα του εθνικιστικού χώρου, την περίπτωση ενός Γερμανού μετανοημένου νεοναζί που έπραξε καταπώς περιγράφεται ως άνω. Η εμπειρία αποδεικνύεται πολύτιμος οδηγός σε κάθε φάση.
Η διόγκωση δίκην φούσκας του όλου θέματος αφορά την επιβολή ενός νέου πολιτικού status quo, το οποίο υπαγορεύουν οι διεθνείς τοκογλύφοι στους ανερμάτιστους πολιτικάντηδες που μας εξουσιάζουν, ώστε οι δεύτεροι αφενός να εξασφαλίσουν την πολιτική επιβίωσή τους και αφετέρου να διασφαλίσουν ότι η αποικιακή πολιτική που ακολουθείται εντός του προτεκτοράτου θα συνεχίσει κανονικά. Η σχεδόν διαφημιστική παρουσίαση των “κακών νεοναζί”, εξυπηρετεί κάποιους σχεδιασμούς που προϊδεάζουν για το τι μέλλει γενέσθαι στα ημέτερα και τι σχεδιάζουν στην πλάτη των εθνικιστών αγωνιστών.
Όπως πολλάκις συνέβη σε χώρες πέραν των ελληνικών συνόρων, διάφοροι μετανοημένοι “πρώην και νυν” ανήκοντες σε ακραίους πολιτικούς σχηματισμούς, ενέδωσαν σε προβοκάτσιες του κράτους και έσπευσαν να εξιλεωθούν μέσω της αποκήρυξης του βίαιου ναζιστικού παρελθόντος τους, αποβλέποντας σε μια ευνοϊκή αποτίμηση των ζημιών που προξένησαν, δηλαδή ευνοϊκή μεταχείρισή τους από την πλευρά του κράτους.
Χαρακτηριστική η περίπτωση του μετανοημένου βερολινέζου νεοναζί Ingo Hasselbach. Θα εξηγήσουμε παρακάτω τι και πως. Ο Hasselbach (ή Füllgrap όπως ήταν το πραγματικό επίθετό του όταν γεννήθηκε) ήταν ηγετική φυσιογνωμία στις τάξεις των εξτρεμιστικών οργανώσεων των νεοναζί στη Γερμανία από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 μέχρι και τα μέσα του ’90. Ο ίδιος είχε φυλακιστεί για διάφορες ενέργειες, πολιτικές κατά βάση, ωστόσο η πολυτάραχη ζωή του δύσκολα θα προϊδέαζε για την τελικά μοιραία, όπως αποδείχτηκε, προδοτική αντιναζιστική του κατάληξη. Ο Hasselbach είναι συγγραφέας ενός πολύ γνωστού βιβλίου με τίτλο "Führer Ex: Memoirs of a Former Neo-Nazi" (στα ελληνικά: “Πρώην Φύρερ: Οι αναμνήσεις ενός πρώην Νεοναζί”). Σήμερα ο ίδιος είναι συνιδρυτής ενός αντιναζιστικού project, του λεγόμενου EXIT, το οποίο προσφέρει πάσης φύσεως συμβουλές όσον αφορά την “απόδραση” από την ναζιστική ιδεολογία και κοινότητα. Παρόμοια project λειτουργούν σε πολλές χώρες από αποτυχημένα άτομα που πέρασαν ένα φεγγάρι από την τροχιά του εθνικοσοσιαλισμού και ύστερα διακατεχόμενοι από ενοχικό σύνδρομο προέβησαν στην καταγγελία του “αμαρτωλού παρελθόντος” τους.
Το προαναφερθέν βιβλίο του, το οποίο γράφτηκε με τη βοήθεια του Tom Reiss το 1996 και έγινε και ομώνυμο φιλμ στον κινηματογράφο, δεν ήταν και το μοναδικό. Νωρίτερα είχε συγγράψει το "Die Abrechnung: Ein Neonazi steigt aus" (στα ελληνικά: η λέξη Die Abrechnung σημαίνει ταυτόχρονα εξόφληση, ισολογισμός, εκδίκηση · άρα “Ο λογαριασμός: Ένας νεοναζί δραπετεύει) με την βοήθεια του Winfried Bonengel το 1993. Αποτέλεσμα αυτών των επιλογών του ήταν η μητέρα του να δεχτεί ένα δώρο βιβλίο-βόμβα, γλιτώνοντας την τελευταία στιγμή και από καθαρή τύχη. Κατόπιν, ο ίδιος απευθύνθηκε αυτή τη φορά στο Ομοσπονδιακό Γραφείο της Αστυνομίας, όπου ομολόγησε την συμμετοχή του σε αξιόποινες πράξεις. Βλακωδώς και απολύτως εσφαλμένα, όπως πολλάκις έχει συμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις που έχουν ως κοινό παρονομαστή τους την έλλειψη αυτοκυριαρχίας των ατόμων. Το 1997 ο Hasselbach φιλοδωρήθηκε για τις εκούσιες μαρτυρίες του με 2 χρόνια φυλάκισης με ανασταλτικό χαρακτήρα, διότι κατ’ ομολογία του ο ίδιος ήταν αυτός που είχε προκαλέσει τον εμπρησμό κάποιου αριστερίστικου νεολαιίστικου στεκιού. Συνολικά εξέτισε περίπου 3 χρόνια στην φυλακή. Μια από τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν ήταν η υποκίνηση-προτροπή σε βία. Έχοντας ολοκληρώσει τη συγγραφή του δεύτερου βιβλίου του με τίτλο “Die Bedrohung - mein Leben nach dem Ausstieg” (στα ελληνικά: “Η απειλή: η ζωή έπειτα από την αποχώρησή μου”), ενασχολήθηκε με το ζήτημα της θανατικής καταδίκης και άλλα σε διάφορες χώρες, κυρίως στις Η.Π.Α.
Άλλη επώδυνη, ωστόσο πολύ διαφορετική περίπτωση για το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα αυτή τη φορά της Ισπανίας, αποτελεί ο δημοσιογράφος που πρωταγωνιστεί στο διάσημο κινηματογραφικό φιλμ “Το ημερολόγιο ενός Σκίνχεντ”, γνωστότερος με το ψευδώνυμο Antonio Salas. Ο Salas υποδυόμενος τον νεοναζί, είχε διεισδύσει στις οργανώσεις του κινήματος, πρωτοστατώντας μάλιστα στις συγκρούσεις, όντας πληροφοριοδότης των αρχών σε εντεταλμένη υπηρεσία, συγκέντρωνε υλικό που θα αξιοποιούσαν κατάλληλα οι διωκτικές αρχές, ώστε να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες σε βάρος πολλών οργανώσεων και μελών του ισπανικού κινήματος. Περισσότερα για την εν λόγω υπόθεση
εδώ:
Η αναφορά μας στην περίπτωση του μετανοημένου αυτού νεοναζί μας φέρνει στο νου τις θλιβερές περιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε επί του παρόντος, καθότι δίχως αμφιβολία αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του καθεστώτος. Όμως, αυτό που προέχει είναι να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η κλιμακούμενη ριζοσπαστικοποίηση πολλών εθνικιστών στον ελλαδικό και όχι μόνο γεωγραφικό χώρο, οδήγησε τα πράγματα κατά ένα βαθμό στην κατάσταση που γνωρίζετε όλοι σας. Το κράτος επιχειρώντας να εξαρθρώσει όσα άτυπα γνωρίζει αλλά και όσα δεν γνωρίζει μέσω των πρώτων, στήνει μια φιέστα κατά την οποία αρχινά ένα κυνήγι μαγισσών εναντίον ολόκληρου του εθνικιστικού κινήματος, το οποίο δεν περιορίζεται στις τάξεις του κόμματος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τουναντίον επεκτείνεται σε όλο το φάσμα του εθνικισμού και εθνικοσοσιαλισμού.
Το μεγάλο κόλπο προς την διευθέτηση των άνωθεν εντολών που λαμβάνουν οι ελληνόφωνες υπηρεσίες ασφαλείας είναι η προβολή της εικόνας αιμοσταγών Ελλήνων νεοναζί που ετοιμάζονται να καταλάβουν και την τελευταία νησίδα ελευθερίας στο νου των συμπατριωτών τους. Μέσα απ’ την εσκεμμένη δαιμονοποίηση και τις δρομολογημένες “αποκαλύψεις” που γίνονται, προοιωνίζονται καταστάσεις που ουδείς ανυποψίαστος θα πίστευε πως θα αντιμετώπιζε. Δεν ισχύει το ίδιο και για εμάς. Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στην οργανωτική αναγκαιότητα που υπαγορεύεται υπό των συνθηκών, η οποία δεν είναι άλλη από την ακέφαλη αντίσταση ή αν θέλετε από την καλά δομημένη αντίσταση σε κλειστούς πυρήνες δράσης.
Την ιδέα αυτή διακηρύσσουμε εδώ και αρκετά χρόνια. Οι κίνδυνοι που ενέχουν οι προσωποπαγείς και νόμιμες οργανωτικές πλατφόρμες είναι το ίδιο μεγάλοι, αν δεν υπερέχουν αισθητά εκείνων που αντιμετωπίζουν οι αγωνιστές της καθαρής παρανομίας. Πολιτικό και παράνομο δεν πάνε ποτέ μαζί, όπως τουλάχιστον έχει αποδείξει η ιστορική εμπειρία των κινημάτων. Δικαίωμα στο σφάλμα έχουμε άπαντες, ωστόσο δέον είναι να διδασκόμαστε από ημέτερα ή έτερα σφάλματα που έγιναν σε άλλους χρόνους.
Το σύστημα στην παρούσα φάση δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προσφέρει πλασματική επιείκεια σε όσους οικειοθελώς υποκύψουν στις επί χρήμασι κορώνες του και θελήσουν να συνεργαστούν-καταδίδοντας συναγωνιστές-μαζί του. Όσοι κάνουν το ολέθριο για αυτούς σφάλμα να πέσουν στην παγίδα του συστήματος, έχοντας πρότερα υποκύψει στις σειρήνες με τις οποίες το ίδιο τους παραπλανεί, καλό είναι να έχουν αποφασίσει από πριν τις συνέπειες των πράξεών τους. Η προδοσία στον εθνικιστικό χώρο, επί σειρά ετών έμεινε ατιμώρητος, ωστόσο δεν θα γίνει το ίδιο και αυτή τη φορά.
Για τον λόγο ότι τέτοια θλιβερά φαινόμενα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά εν τη γενέσει τους, καθορίστε με σύνεση τον τρόπο της πολιτικής δράσης σας. Θεωρούμε πολύ χρήσιμο να διαβάσετε διάφορα εγχειρίδια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, αλλά και σχετικά με το ζήτημα της οργάνωσης προηγούμενα δημοσιεύματα μας. Διαλέξτε την πλευρά σας, ώστε να εκλείψουν τα παρατράγουδα…
Χρήσιμος για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν είναι και ο ακόλουθος σύνδεσμος:
Όσοι πάλι αντέχουν να παρακολουθήσουν αλώβητοι την αστεία αντιφασιστική κινηματογραφική παραγωγή “Führer Ex”, μπορούν να το κάνουν απλά μέσω:
ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΕΝΑ ΒΑΘΥ ΧΑΝΤΑΚΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΡΑΚΤΟΡΑΚΙ
ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΚΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΡΟΥΦΙΑΝΑΚΟ
